Malte Schöning ist Pop-Songwriter, Zwerchfell-Masseur und Lagerfeuer-Poet. Wortakrobatisch schreibt er über Liebe, Politik und den alltäglichen Wahnsinn des Lebens. Mit seiner Band Maldani tourt Malte quer durch Europa, spielt Wunschkonzerte u.a. in Italien, Portugal, England, Belgien oder Deutschland.
Quelle: Malte Schöning, Foto: © Malte Schöning
Plattbeats
Malte Schöning aus Hamburg hat bei Plattbeats in den Jahren 2018, 2022 und 2024 teilgenommen.
Links
Musik
Song – „Algarve“ (Platt) (2024)
Wi seten buten en Bar un weern Ruummaten graad för twee Weken,
as Du mi mien Arm üm dien Rüch leggen leetst.
Vörsichtig sleek ik in Dien Ruum avends Klock teihn,
wi hebbt dat unopfällig versöcht, man bald weten all Bescheed.
Du büst sööt, so as Tiramisu, so kunstsinnig, un dien Lachen is to fien.
Ik will, dat all weet: Wenn ik mit Di bün, föhl ik mi so dull as Tohuus.
In de Algarve, Portugal, dor füng dat allens an,
wo oranje Kliffs de Wellen küsst un wi legen in’n Sand.
In de Algarve seh ik uns, wi hoolt Hannen, bet wi Achtunachttig sünd.
Ik bidd di: Danz sinnig,
danz, danz sinnig mit mi.
Ünder de portugees’sche Sünn vun’e Düüsternis un en Heven full Steernsnuppen
Hebbt wi uns en poor Lagerbeer deelt bet to’n laten Avend.
Richtig slopen wi an’n Strand, denn en Slaapsack weer allens, wat wi harrn.
Ogenblicken as düssen blievt in mien Kopp,
Un ok wenn Du mien Boortsdagskoken ansteken hest un ümmer wedder miene Pullovers klaust,
Will ik, dat all weet: Wenn ik mit Di bün, föhl ik mi so dull as Tohuus.
In de Algarve, Portugal, dor füng dat allens an,
wo oranje Kliffs de Wellen küsst un wi legen in’n Sand.
In de Algarve seh ik uns, wi hoolt Hannen, bet wi Achtunachttig sünd.
Ik bidd di: Danz sinnig,
danz, danz sinnig mit mi.
In de Algarve, Portugal, dor füng dat allens an,
wo oranje Kliffs de Wellen küsst un wi legen in’n Sand.
In de Algarve seh ik uns, wi hoolt Hannen, bet wi Achtunachttig sünd.
Ik bidd di: Danz sinnig,
danz, danz sinnig mit mi.
Song – „Worüm? (De Tofall)“ (Platt) (2022)
In de Nunnawall ehr Stadt
Vertell mi en ool Mann an’n See:
Ik kunn eenmal dien Spraak verstahn:
Vele Wöör, dörsett mit Zyklon B.
He weer alleen, as se kemen,
he weer alleen op de Flucht na Narmswo,
Sien Stimm sackt af, as he vun sien’n Lehrer schnackt,
de em in’t Water stööt un binah verdrinken leet.
Denn fraagt he mi:
Worüm kiekt ji vun de AIDA to,
wenn Minschen kaamt, de fast nix mehr to verleren hebbt?
De ehr Stadt blot Asch noch is,
Keeneen weet, keen noch atent,
vun all de, de vun’n Wahnsinn nich wegkaamt.
Wat kann Millionen dorto drieven, dat se in de Bööd stiegt un allens riskeert?
Blot düsse ene Chance / blot de Chance op ene Chance Oooh Oooh
düsse ene Chance
Vergitt dat nie, du büst blot vun’n Tofall privilegeert,
Oooh, giff all [Minschen] dien Chance.
In en stick-kole Nacht
sissen se, schirmt vun’e Düüsternis:
„Hier, Huus Nummer Acht“.
Ehr Kapuzen hungen deep, dorünner de blanke Haat.
In düssen Ruum slööp en Kind, dat harr en syyrschen Pass
Teihn Liter Benzin, en Fackel in’e Hand,
De Reddungsteams weern to laat.
Ik denk nochmal an den Dag an’n See, höör den olen Mann
(de’t daan hebbt, bleven unbekannt).
Worüm kiekt ji vun de AIDA to,
wenn Minschen kaamt, de fast nix mehr to verleren hebbt?
De ehr Stadt blot Asch noch is,
Keeneen weet, keen noch atent,
vun all de, de vun’n Wahnsinn nich wegkaamt.
Wat kann Millionen dorto drieven, dat se in de Bööd stiggt un allens riskeert?
Ehr eenzige Chance / blot de Chance op ene Chance
Denn warrt villicht ut Traumata
en „en Droom warrt wohr“.
Worüm maakt Minschen düsse Reis?
Worüm?
Wat, wenn dat Boot, in dat se stiegt,
blot en Massengraff is för Hunnerte Lieken?
Wat kann de Minschen dorto drieven,
dat se allens riskeert?
„Ik glööv, nich all hebbt dat kapeert“, see de ole Mann an’n See,
„Jo hett wohrhaftig blot de Tofall privilegeert.“